Drogownictwo – dziedzina budownictwa zajmująca się zagadnieniami teorii i praktyki budowy i eksploatacji dróg.
Zasadniczą działalnością drogownictwa jest projektowanie, budowa, odbudowa, remonty i organizacja prac drogowych oraz letnie i zimowe utrzymanie dróg.
Droga kołowa – droga przeznaczona do poruszania się za pomocą pojazdów kołowych. Droga taka zazwyczaj charakteryzuje się utwardzoną nawierzchnią (zwykle asfalt, beton, żwir, szuter, bruk itp.). Utwardzenie składa się zazwyczaj z kilku warstw, ale może nim być również tylko utwardzenie powierzchni gruntu.
Droga kołowa składa się z jezdni (części przeznaczonej dla ruchu pojazdów) oraz pobocza. Pobocze jest niezbędne ze względów konstrukcyjnych (np. ułatwia odprowadzanie wody z nawierzchni). Niekiedy, szczególnie w miastach, pobocze stanowi chodnik, czyli część drogi wydzielona dla ruchu pieszych. Drogę stanowi również towarzysząca jej infrastruktura, jak: znaki drogowe (poziome i pionowe), słupki odległościowe, parkingi, stacje benzynowe itp.
Nasyp
Nasyp – budowla ziemna, której niweleta znajduje się powyżej powierzchni terenu.
Wykonywanie nasypów, szczególnie tych wysokich, obarczone są koniecznością dużej precyzji. Nieodpowiednie dobranie naturalnych parametrów fizycznych gruntu może spowodować ryzyko osunięcia się budowanej konstrukcji. Naturalne osiadanie gruntu, jak również podatność gruntu na działanie wód opadowych, mogą spotęgować to ryzyko.
Grunty z których należy wykonywać nasypy powinny odznaczać się dużą jednorodnością. Najlepszym materiałem na nasypy są grunty kamieniste, żwirowe, piaszczyste i piaszczysto-gliniaste. Nasypy można wykonywać również z innych gruntów pod warunkiem starannego ich zabezpieczenia przed wpływem wody. Do budowy nasypów można także stosować, przy odpowiedniej technologii, materiały odpadowe z przemysłu ciężkiego takie jak: popioły, żużle czy szlaki wielkopiecowe oraz pyły.
Nasypy można wykonywać z różnorodnych gruntów pod warunkiem przestrzegania poniższych zasad :
- nasyp wykonuje się warstwowo przy czym każda warstwa nie może przekraczać 0,5 m,
- każda warstwa powinna być z jednorodnego gruntu,
- projekt powinien określać wskaźnik zagęszczenia, do którego należy zagęścić każdą warstwę.
- nie wolno dopuścić do powstania w warstwach nieprzepuszczalnych zaklęśnięć zdolnych do zatrzymywania wody,
- w każdej warstwie należy zapewnić swobodny odpływ penetrującej wody,
- warstwy z gruntów nieprzepuszczalnych powinny być w przekroju dwuspadkowe,
- nie wolno dopuścić do wymieszania się w bryle nasypu gruntów o różnej wodoprzepuszczalności.
Wykop
Wykop – budowla ziemna w postaci odpowiednio ukształtowanej przestrzeni powstałej w wyniku usunięcia z niej gruntu.
Wszelkie wykopy należy wykonywać wraz z zastosowaniem odpowiednich środków bezpieczeństwa. Nie należy wykonywać wykopów bez skarp lub rozparcia na głębokość większą niż 1 metr w gruntach piaszczystych i 1,5 metra w gruntach gliniastych
Wykopy można wykonywać dwiema metodami:
- metoda czołowa – metoda ta jest skuteczna przy wykopach o dużych głębokościach, lecz małych szerokościach
- metoda warstwowa (podłużna) – metoda ta jest skuteczna przy dużych szerokościach wykopów. Można wtedy zastosować oprócz koparek także spycharki i zgarniarki, zdejmujące kolejne warstwy gruntu. Innej wersji takiej metody koparka wykonuje wykop na szerokość i głębokość zasięgu łyżki, który jest następnie poszerzany przez spycharko-zgarniarki.
Rodzaje wykopów:
- Szerokoprzestrzenne – ich szerokość i długość w znaczącym stopniu przekracza głębokość. Szerokość od 1,5 m
- Wąskoprzestrzenne – szerokość ≤ 1,5 m, długość i głębokość dowolna
- Jamiste – długość i szerokość ≤ 1,5 m.
Rozbiórki
Rozbiórka – rodzaj robót budowlanych, polegających na demontażu i usunięciu z przestrzeni określonego, istniejącego obiektu budowlanego lub jego części.
Prawo budowlane, w art. 3 pkt 7 tej ustawy, ustanawia rozbiórkę jako rodzaj robót budowlanych. Takie przypisanie rozbiórki do kategorii robót budowlanych implikuje odpowiednie konsekwencje związane między innymi z wymaganiami dotyczącymi procedur administracyjnych poprzedzających rozpoczęcie rozbiórki. Artykuł 31 wymienionej ustawy określa, dla rozbiórki jakich obiektów wymagane jest uzyskanie pozwolenia na rozbiórkę, dla jakich wystarczy zgłoszenie, a które obiekty nie wymagają ani pozwolenia, ani zgłoszenia. Podczas prowadzenia rozbiórki, może być wymagane prowadzenie dziennika rozbiórki. Można przeprowadzić odpowiednie postępowanie dotyczące rozbiórki dla obiektów nieużytkowanych lub niewykończonych. Rozporządzenie w sprawie warunków i trybu postępowania w sprawach rozbiórek nieużytkowanych lub niewykończonych obiektów budowlanych określa stosowną procedurę.